Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Διαμεσολάβηση: Η ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί για τις οικογενειακές διαφορές

  Ο θεσμός της Διαμεσολάβησης έχει εισέλθει τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας. Ακόμα βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο καθώς δεν έχουμε εξοικειωθεί ακόμα μαζί του. Η ελληνική κουλτούρα όμως είναι η κατάλληλη για την εγκαθίδρυση του θεσμού ιδίως στις οικογενειακές διαφορές. Ας πάρουμε το παράδειγμα της διατροφής τέκνων. Το διαζύγιο και η απομάκρυνση των συζύγων «ψυχή τε και σώματι» είναι μια επίπονη διαδικασία σε κάθε ζευγάρι. Όμως όταν αυτές οι διαμάχες γίνονται σε μια ψυχρή δικαστική αίθουσα η κατάσταση από επίπονη γίνεται δραματική. Πέραν του ότι «ανοίγουν» διάπλατα οι «πόρτες» τις οικογένειας σε τρίτους που ζουν και αναπνέουν για gossip , το χειρότερο είναι πως ότι λέγεται εντός της αίθουσας δεν «ξε-λέγεται»,   καταγράφεται και δυστυχώς ή ευτυχώς μπορεί να είναι προσβάσιμο στα τέκνα όταν αυτά μεγαλώσουν. Η διαφορά με τη διαμεσολάβηση είναι ότι η συζήτηση γίνεται σε ένα δωμάτιο, μέσα σε κλειστές πόρτες, με τη συμμετοχή μόνο των δικηγόρων και του διαμεσολαβητή, χωρίς να υπάρχουν πρακτικά,
Πρόσφατες αναρτήσεις

«Λειτούργημα» Δικηγόρος

Η δικηγορία είναι λειτούργημα. Η λέξη λειτούργημα μάλλον θα έπρεπε να έχει ευρύτερη έννοια από την λέξη επάγγελμα αλλά δυστυχώς ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Ενώ αναγνωρίζει η πολιτεία τον κοινωνικό μας ρόλο ως λειτουργούς και επιστήμονες, δυστυχώς δεν αναγνωρίζει την επαγγελματική μας υπόσταση. Καθημερινά ο δικηγόρος έχει να αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες και να υπερκεράσει ανυπέρβλητα εμπόδια στον αέναο αγώνα για την αξιοπρεπή διαβίωση. Όταν έχεις εκπληρώσει τα καθήκοντά σου, όταν ο εντολέας σου έχει γλυτώσει το σπίτι του από τις τράπεζες, όταν σε μια ποινική δίκη έχει αθωωθεί ή έχει τιμωρηθεί όπως του αξίζει σε ένα ποινικό αδίκημα και όχι βαρύτερα, όταν κάθε μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη γραμμή είναι ένας ανυπεράσπιστος πολίτης, ο οποίος αγωνιά να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, τα οποία πολλές φορές με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία αδυνατεί καν να τα κατανοήσει. Πόσες φορές δεν έχει χτυπήσει αργά το βράδυ το τηλέφωνο, Κυριακές, ξημερώματα. «Δεν με αφήνει να δώ

Βυλλιώτης Πάρις: Το άσυλο δεν πρέπει να καταργηθεί

«Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά, ήταν μια λέξη μονάχα ελευθερία και έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά». Και ξαφνικά «καταργούμε το άσυλο». Έτσι απλά, χωρίς να ανοίξει μύτη. Την επόμενη εβδομάδα η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, η κατάληψη της νομικής, το πολυτεχνείο μπαίνουν στο κουτί της ιστορίας.   Διαγράφονται αγώνες και αίμα δυο αιώνων επειδή κάθε κυβέρνηση δεν μπορεί ή μάλλον δεν θέλει να ελέγξει 10 τύπους που διαμορφώνουν τελικά πολιτικές, δήθεν αναρχικούς. Σε μια χώρα δημοκρατική δεν υπάρχει άβατο. Σε μια χώρα δημοκρατική το άσυλο θα πεταχθεί όμως στα σκουπίδια διότι κανείς δεν αναγνωρίζει την διαφορά μεταξύ ελεύθερης διακίνησης ιδεών και παράνομης πράξης. Η απόλυτη ανομία της απελθούσης κυβέρνησης δίνει τη σκυτάλη σε μια νέα κυβέρνηση «σύγχρονη» που με το καλημέρα θα κάνει «έτσι απλά»   ότι δεν είχαν κάνει οι πιο αυταρχικές κυβερνήσεις. Οι πιο σκληρές κυβερνήσεις ή και τα πιο αυταρχικά καθεστώτα ναι μεν καταπάτησαν το άσ

Η Θήβα το 1893

Μια ανέμελη καλοκαιρινή βόλτα προ 5ετίας (ίσως και παραπάνω) στο Μοναστηράκι αποδείχθηκε τόσο όμορφη τελικά. Χαζεύοντας διάφορα αντικείμενα στους πάγκους των μικροπωλητών το μάτι μου πάντα πέφτει σε παλιές εφημερίδες και γκραβούρες. Και ξαφνικά σε ένα χαμηλό ράφι ήταν εκεί. Μια εφημερίδα που είχε στο εξώφυλλο της τη λέξη « Thebes » μου τράβηξε το μάτι. Και όταν την έπιασα στα χέρια μου με τη ζελατίνα που είχε ο μικροπωλητής ανατρίχιασα. Κρατούσα στα χέρια μου μια από τις πιο παλιές αποτυπώσεις της πόλης μας και μάλιστα στο εξώφυλλο της " Le Petit Journal" με ημερομηνία 17 Ιουνίου 1893 !!! Τα φτωχά γαλλικά μου δεν μου επέτρεπαν να καταλάβω άμεσα σε τι αναφέρεται αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι έβλεπα την γέφυρα του παλιού υδραγωγείο της πόλης ολόκληρη. Ευτυχώς τα ένστικτα αυτοσυντήρησης ενεργήσαν και η έκπληξή μου ήταν συγκρατημένη, διότι αν ο έμπειρος μικροπωλητής καταλάβαινε την έκπληξή μου σίγουρα οι διαπραγματεύσεις θα πήγαιναν πολύ άσχημα για μένα. Με μι

Πάρις Βυλλιώτης: Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη

“Causarum Cognitio”. Αυτές οι δύο λέξεις είναι χαραγμένες στη διάσημη τοιχογραφία του ζωγράφου της Αναγέννησης Ραφαήλ που κοσμεί το δωμάτιο "Stanza della Segnatura" στο Βατικανό, γνωστής και ως η σχολή των Αθηνών. Το απόφθεγμα του έργου του Αριστοτέλη αποτυπώνεται πλήρως στην αντίληψη των Ανθρωπιστών της Αναγέννησης περί συμβατότητας και πνευματικής αρμονίας μεταξύ της χριστιανικής διδασκαλίας και της ελληνικής φιλοσοφίας. «Να γνωρίζεις τις αιτίες» Το πρώτο μεγάλο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να το δεις. Η μεγάλη εικόνα δεν είναι τα εκλογικά ποσοστά αλλά οι πραγματικοί ψήφοι. Η τεράστια αποχή είναι ένα πλήγμα της Δημοκρατίας. Του λιγότερο χειρότερου πολιτεύματος εν τέλει. Καθώς όταν σχεδόν το 50% απέχει τότε έχουμε «πρόβλημα». Τα media και η επέλαση των fake news διαμορφώνουν ένα έλλειμμα δημοκρατίας το οποίο πρέπει όλοι να δούμε. Να δούμε το πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι η κοινωνική ανισότητα. Η φορολογική ανισότητα. Η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης

Βυλλιώτης Πάρις: Χωρίς συναίνεση είναι ΒΙΑΣΜΟΣ. Τι δεν καταλαβαίνεις ?

Βιώνουμε μια προεκλογική περίοδο ιδιώνυμη. Έχουν «προκηρυχθεί» οι εκλογές και δεν έχουν προκηρυχθεί. Για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση εξακολουθεί να περιγελά και να παίζει με τους θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Το έκανε με το ψευτοδίλημμα του δημοψηφίσματος, το κάνει με μεταγραφές βουλευτών που εκλέχθηκαν με άλλα κόμματα, το κάνει με σαθρή πλειοψηφία στα όρια της εκτροπής της λαϊκής βούλησης, το κάνει με την δήθεν κουτσουρεμένη 13 η σύνταξη 4 μέρες πριν τις εκλογές και φυσικά με τον διορισμό ανωτάτων δικαστών ελάχιστες μέρες πριν κλείσει η βουλή. Η αλλαγή όμως του ποινικού κώδικα με διαδικασίες fast track και ελάχιστους βουλευτές να συμμετέχουν σε ένα τόσο σπουδαίο νομοθέτημα ξεπερνάει κάθε όριο. Πέραν όλων όμως η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ΔΕΝ είναι ούτε θεσμός, ούτε μικροπολιτικό παιχνίδι. Είναι η ίδια μας η ζωή. Στο υπό ψήφιση άρθρο 336 του Ποινικού Κώδικα ο βιασμός εξακολουθεί να ορίζεται με βάση τη βία και όχι με την απουσία συναίνεσης. Με αυτ

Πάρις Βυλλιώτης: Οι Νέοι πρέπει να ασχοληθούν με την πολιτική- Συζήτηση με την εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Monica Menapace

Σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα και την Ευρώπη οι διαβουλεύσεις με τους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς είναι πολύ σημαντικές για την εξεύρεση λύσεων με σκοπό τη προσέγγιση μιας πιο ολιστικής πολιτικής ειδικά σε θέματα Νέας Γενιάς. Σε αυτό το πλαίσιο παραβρέθηκα στο 1ο Συνέδριο CATCH-EyoU "Young People as Active EU Citizens? Challenges and Visions on a Renewed Project for Europe" που πραγματοποιήθηκε 2-4 Μαρτίου στην Αθήνα. Ανταλλάξαμε απόψεις με νέους Ευρωπαίους και προώθησαν προτάσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου της αποστασιοποίησης των νέων από την πολιτική, ενώ έθιξαν φλέγοντα ζητήματα όπως η εργασία, η παιδεία και η ισότητα ευκαιριών για τους νέους.