ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ σε υποθέσεις Μικροδιαφορών: Διαμεσολάβηση με υποχρεωτική παρουσία δικηγόρων των μερών ή με υποχρεωτική παρουσία Δικηγόρου-Διαμεσολαβητή
Η Διαμεσολάβηση δεν είναι μια τυπική διαδικασία και δεν έχει αυστηρούς δικονομικούς κανόνες. Εν όψει όμως του γεγονότος ότι το πρακτικό της Διαμεσολάβησης δύναται να αποτελεί εκτελεστό τίτλο, είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου. Για τον λόγο αυτό κρίθηκε από τον Έλληνα νομοθέτη να είναι υποχρεωτική η παρουσία των πληρεξούσιων δικηγόρων των μελών, προς εξασφάλιση των συμφερόντων τους. Απεναντίας, Διαμεσολαβητής μπορεί να διαπιστευτεί και μη δικηγόρος. Κατά την πεποίθησή μου πολύ ορθά ο νόμος προβλέπει και μη δικηγόρους ως διαμεσολαβητές, όπως άλλωστε συμβαίνει και στο εξωτερικό. Είναι απαραίτητο ο Διαμεσολαβητής να έχει ειδικές γνώσεις σχετικά με την φύση και το είδος της διαμεσολάβησης που θα κληθεί να διευθύνει. Για παράδειγμα ένας Οικονομολόγος – Διαμεσολαβητής θα έχει ενδεχομένως καλύτερη αντίληψη των πραγμάτων σε μια εμπορική διαμεσολάβηση. Το νομοθετικό πλαίσιο όμως της Διαμεσολάβησης, θα πρέπει να αξιολογηθεί και υπό το πρίσμα της εφαρμογής του θεσμού